تاریخچه قهوه در ایران

نگاهی جذاب به تاریخ قهوه در ایران

تاریخ قهوه در ایران : در ایران قدین در گوشه و کنار شهرها و بین راه ها ، قهوه خانه هایی وجود داشت . این مکان ها بهترین و جذاب ترین اماکن عمومی برای گذراندن اوقات فراغت بودند . هر یک از آنها معمولاً محل اجتماع و پاتوق گروهی از قشرها و صنف های گوناگون بود . قهوه خانه های سر راهی با میان جاده ای که به آنها چایخانه نیز می گفتند، اکثراً سرپناهی برای استراحت و رفع خستگی مسافران خسته و ماندن بین راهی بودند و معمولاً به دسته و صنف خاصی اختصاص نداشنتد و مشتریان آنها رهگذرانی بودند که برای نوشیند چای و کشیدن قلیان و خوردن صبحانه ناهار یا شام به این قهوه خانه ها می رفتند .

نخستین قهوه خانه در ایران

نخستین قهوه خانه در ایران در دوره ی صفویه و به احتمال زیاد در زمان سلطنت شاه طهماسب (930-940 هـ . ق) ، در شهر قزوین پدیدار شد . سپس در زمان شاه عباس اول ( 996 هـ.ق) در شهر اصفهان توسعه یافت . قهوه خانه در آغاز همانگونه که از نامش پیداست ، جای قهوه نوشی بود.

با آمدن چای به ایران و کشت ایران گیاه در بعضی از مناطق شمالی ایران و تغییر ذائقه با طعم چای دم کرده میان مردم ، کم کم چای جای قهوه را در قهوه خانه گرفت . از نیمه دوم قرن سیزدهم هجری چای نوشی در قهوه خانه ها معمول شد . اما نام قهوه خانه همچنان برآنها باقی ماند .در دوره ی قاجار به خصوص دوره ی پادشاهی ناصرالدین شاه زمینه برای گسترش قهوه خانه در شهرهای بزرگ ، از جمله شهر تهران ، فراهم گردید .

با ریشه گرفتن قهوه خانه در متن جامعه  و میان توده مردم و توسعه ی آن در شهرها قهوه خانه توانست به صورت یک واحد صنفی فعال با کارکرد اجتماعی – فرهنگی خودنمایی کند .تاریخ قهوه خانه در دوره قاجار پیش از پا گرفتن قهوه خانه های عمومی در شهر های ایران ، در دربار پادشاهان صفوی آبدار خانه هایی جهت پذیرایی از میهامانان و درباریان با قهوه و چای وجود داشت. همراه با رسم قهوه پزی در دربار صفوی ، شغل قهوه چیگری نیز پدید آمد و از مناصب مهم درباری شد .

ادامه مطلب

خرید قهوه | قهوه جی